Spektakl pt. „Antygona w Nowym Jorku”
2017-12-17 17:30
Informacje praktyczne
- Informacje szczegółoweZwińRozwiń
- Rodzaj obiektu:
- Inne
- Początek wydarzenia:
- 2017-12-17 17:30
- Koniec wydarzenia:
- 2017-12-17 17:30
- Powiat:
- sandomierski
- Gmina:
- Sandomierz
- Adres:
- Sandomierz , ul. Portowa 24
- Kod pocztowy:
- 27-600
- Region turystyczny:
- Sandomierz i okolice
- Cena:
- wstęp wolny
- Nazwa organizatora:
- Sandomierskie Centrum Kultury
- Dane organizatora:
- 27-600 Sandomierz, ul. Portowa 20
- Telefon:
- +48 15 644 50 74
- Email:
- biuro@esceka.pl
- Strona internetowa:
- www.esceka.pl
Opis
Sandomierskie Centrum Kultury zaprasza serdecznie na spektakl Teatru Kontynuacja, pt. „Antygona w Nowym Jorku”, w reżyserii Marka Urbana.
Wstęp wolny!
Kiedy: 17 grudnia 2017 r. (niedziela), godz. 17:30
Gdzie: Port Kultury, ul. Portowa 24 w Sandomierzu
Spektakl dozwolony od 16 roku życia.
***
O TEATRZE KONTYNUACJA
Teatr Kontynuacja Niżańskiego Centrum Kultury „Sokół” rozpoczął swoją działalność w kwietniu 2007 r. wystawiając, we współpracy z Teatrem Amatorskim Towarzystwa Kultury Chrześcijańskiej „LOGOS”, widowisko teatralno-lalkowe „Wesele”, dla uczczenia 100. rocznicy śmierci Stanisława Wyspiańskiego. Od tego czasu zespół wystawił kilkadziesiąt spektakli, a wśród nich znalazły się: „Zemsta” Aleksandra Fredry, „Moralność pani Dulskiej” Gabrieli Zapolskiej, „Odprawa posłów greckich” Jana Kochanowskiego z udziałem Chóru Męskiego NCK „Sokół”. Sztuki wystawiane są nie tylko na Ziemi Niżańskiej, ale w całym regionie. Grupa ma za sobą także występy za granicą. W maju 2011 r. Teatr (wraz z Chórem Męskim i Orkiestrą Kameralną NCK „Sokół”) wystąpił na Litwie. Zespół zaprezentował wówczas dwa widowiska: „Odprawę posłów greckich” (Wilno) i „Moralność pani Dulskiej” (Soleczniki).
Nadrzędnym celem Teatru jest kultywowanie narodowej tradycji, poprzez ukazywanie żywym słowem wielkich dzieł literatury polskiej. Aktorów skupionych w zespole, na co dzień wykonujących różne zawody, łączy wspólna pasja, a także chęć samorealizacji i potrzeba włączenia się w misję pielęgnowania oraz kontynuowania ponadczasowych wartości, do czego nawiązuje nazwa grupy.
O „ANTYGONIE…”
Jan Kott, krytyk literacki i teoretyk teatru, zaliczył „Antygonę w Nowym Jorku” Janusza Głowackiego do grona trzech najważniejszych sztuk ostatnich lat – obok „Emigrantów” Sławomira Mrożka i „Do piachu” Tadeusza Różewicza. Ta współczesna sztuka przenosi odbiorców dramatu do Stanów Zjednoczonych, „serca światowej demokracji”. Tam, w centrum Manhattanu, znajduje się Tompkins Square Park zamieszkany przez bezdomnych, którzy marząc o zrobieniu kariery w Ameryce przebudzili się na parkowej ławce. Sztuka nawiązuje do tragedii Sofoklesa, jednak bohaterka utworu, Portorykanka Anita, nie wykazuje podobieństwa do królewskiej córki – Antygony. Łączy je jedynie ten sam czyn – pragnienie pochowania z godnością bliskiej osoby.
Obok Anity, prostej dziewczyny z Puerto Rico, rezydentami parkowej ławki są Polak Pchełka i pochodzący z Rosji Żyd Sasza. Przede wszystkim prowadzą oni rozmowy, w trakcie których jakby instynktownie demaskują mity, którymi żyją Amerykanie. Osiągnęli dno, jednak marzą o wyrwaniu się z parku. Zdają sobie bowiem sprawę z faktu, że dopóki nie mają dachu nad głową, nikt się z nimi nie liczy. Janusz Głowacki z rozmysłem wykreował swych bohaterów. Pomimo swej tragicznej sytuacji pragną żyć i cieszyć się życiem. Odbiorca sztuki nie ma jednak złudzeń. Krzysztof Ożóg uważa, że „Antygona w Nowym Jorku demaskuje mit o Ameryce jako kraju umożliwiającym szybką karierę, kraju gwarantującym powszechny dobrobyt. Upadł także mit o amerykańskiej demokracji, która czuwa nad tym, by każdy obywatel znajdował oparcie w prawie i by prawo regulowało wszystkie sytuacje życia społecznego”. Na straży prawa stoi sierżant James Murphy, którego głos możemy porównać do komentarzy antycznego chóru z tragedii Sofoklesa. Sztuka Głowackiego to poruszająca przypowieść o słabości i sile człowieka, który pragnie zachować twarz nawet w warunkach uwłaczających ludzkiej godności.