Logo
  • Brama Opatowska
  • Podziemna Trasa Turystyczna
  • Sandomierskie Centrum Kultury
  • Urząd Miasta Sandomierz
  • Regionalna Organizacja Turystyczna Województwa Świętokrzyskiego

Spektakl pt. „Antygona w Nowym Jorku”

2017-12-17 17:30

Informacje praktyczne

  • Informacje szczegółoweZwińRozwiń
    • Rodzaj obiektu:
      Inne
    • Początek wydarzenia:
      2017-12-17 17:30
    • Koniec wydarzenia:
      2017-12-17 17:30
    • Powiat:
      sandomierski
    • Gmina:
      Sandomierz
    • Adres:
      Sandomierz , ul. Portowa 24
    • Kod pocztowy:
      27-600
    • Region turystyczny:
      Sandomierz i okolice
    • Cena:
      wstęp wolny
    • Nazwa organizatora:
      Sandomierskie Centrum Kultury
    • Dane organizatora:
      27-600 Sandomierz, ul. Portowa 20
    • Telefon:
      +48 15 644 50 74
    • Email:
      biuro@esceka.pl
    • Strona internetowa:
      www.esceka.pl
  • Opis

    Sandomierskie Centrum Kultury zaprasza serdecznie na spektakl Teatru Kontynuacja, pt. „Antygona w Nowym Jorku”, w reżyserii Marka Urbana.

    Wstęp wolny!

    Kiedy: 17 grudnia 2017 r. (niedziela), godz. 17:30
    Gdzie: Port Kultury, ul. Portowa 24 w Sandomierzu

    Spektakl dozwolony od 16 roku życia.


    ***
    O TEATRZE KONTYNUACJA
    Teatr Kontynuacja Niżańskiego Centrum Kultury „Sokół” rozpoczął swoją działalność w kwietniu 2007 r. wystawiając, we współpracy z Teatrem Amatorskim Towarzystwa Kultury Chrześcijańskiej „LOGOS”, widowisko teatralno-lalkowe „Wesele”, dla uczczenia 100. rocznicy śmierci Stanisława Wyspiańskiego. Od tego czasu zespół wystawił kilkadziesiąt spektakli, a wśród nich znalazły się: „Zemsta” Aleksandra Fredry, „Moralność pani Dulskiej” Gabrieli Zapolskiej, „Odprawa posłów greckich” Jana Kochanowskiego z udziałem Chóru Męskiego NCK „Sokół”. Sztuki wystawiane są nie tylko na Ziemi Niżańskiej, ale w całym regionie. Grupa ma za sobą także występy za granicą. W maju 2011 r. Teatr (wraz z Chórem Męskim i Orkiestrą Kameralną NCK „Sokół”) wystąpił na Litwie. Zespół zaprezentował wówczas dwa widowiska: „Odprawę posłów greckich” (Wilno) i „Moralność pani Dulskiej” (Soleczniki).

    Nadrzędnym celem Teatru jest kultywowanie narodowej tradycji, poprzez ukazywanie żywym słowem wielkich dzieł literatury polskiej. Aktorów skupionych w zespole, na co dzień wykonujących różne zawody, łączy wspólna pasja, a także chęć samorealizacji i potrzeba włączenia się w misję pielęgnowania oraz kontynuowania ponadczasowych wartości, do czego nawiązuje nazwa grupy.

    O „ANTYGONIE…”
    Jan Kott, krytyk literacki i teoretyk teatru, zaliczył „Antygonę w Nowym Jorku” Janusza Głowackiego do grona trzech najważniejszych sztuk ostatnich lat – obok „Emigrantów” Sławomira Mrożka i „Do piachu” Tadeusza Różewicza. Ta współczesna sztuka przenosi odbiorców dramatu do Stanów Zjednoczonych, „serca światowej demokracji”. Tam, w centrum Manhattanu, znajduje się Tompkins Square Park zamieszkany przez bezdomnych, którzy marząc o zrobieniu kariery w Ameryce przebudzili się na parkowej ławce. Sztuka nawiązuje do tragedii Sofoklesa, jednak bohaterka utworu, Portorykanka Anita, nie wykazuje podobieństwa do królewskiej córki – Antygony. Łączy je jedynie ten sam czyn – pragnienie pochowania z godnością bliskiej osoby.

    Obok Anity, prostej dziewczyny z Puerto Rico, rezydentami parkowej ławki są Polak Pchełka i pochodzący z Rosji Żyd Sasza. Przede wszystkim prowadzą oni rozmowy, w trakcie których jakby instynktownie demaskują mity, którymi żyją Amerykanie. Osiągnęli dno, jednak marzą o wyrwaniu się z parku. Zdają sobie bowiem sprawę z faktu, że dopóki nie mają dachu nad głową, nikt się z nimi nie liczy. Janusz Głowacki z rozmysłem wykreował swych bohaterów. Pomimo swej tragicznej sytuacji pragną żyć i cieszyć się życiem. Odbiorca sztuki nie ma jednak złudzeń. Krzysztof Ożóg uważa, że „Antygona w Nowym Jorku demaskuje mit o Ameryce jako kraju umożliwiającym szybką karierę, kraju gwarantującym powszechny dobrobyt. Upadł także mit o amerykańskiej demokracji, która czuwa nad tym, by każdy obywatel znajdował oparcie w prawie i by prawo regulowało wszystkie sytuacje życia społecznego”. Na straży prawa stoi sierżant James Murphy, którego głos możemy porównać do komentarzy antycznego chóru z tragedii Sofoklesa. Sztuka Głowackiego to poruszająca przypowieść o słabości i sile człowieka, który pragnie zachować twarz nawet w warunkach uwłaczających ludzkiej godności.